Het Blue Manifesto en vissenwelzijn

Eind vorig jaar werden wij als Vissenbescherming benaderd door de internationale milieuorganisatie Seas at Risk met de vraag of wij het Blue Manifesto. The Roadmap to a healthy ocean in 2030 mee wilden ondertekenen. 

Dit manifest hadden zij opgesteld samen met een aantal andere milieuorganisaties, Wereld Natuur Fonds, Birdlife, ClientEarth, Surfrider en Oceana). Ze hebben een heel tijdsschema opgesteld van maatregelen die volgens hen genomen moeten worden om ervoor te zorgen dat de zeeën en oceanen weer gezonde ecosystemen worden. Het lijken ons goede voorstellen, die in het Blue Manifesto staan. Een belangrijk deel daarvan betreft de visserij en heeft als doel een einde te maken aan de grote overbevissing en aan de enorme hoeveelheden bijvangsten. Dat zijn doelen die wij volledig steunen.

Maar er is meer aan de hand met de visserij en dat wordt in dit Blue Manifesto compleet genegeerd. Zo beschrijft het manifest dat een dolfijn steeds minder ruimte heeft in de oceanen omdat hij netten van trawlers moet ontwijken en ook het gevaar om besmet te worden door vissen uit viskwekerijen. Maar er staat niets in over hoe de vissen in die netten van die trawlers lijden en wat voor gruwelijke dood hen te wachten staat. En er wordt ook niets gezegd over hoe de vissen in de viskwekerijen moeten leven en sterven. Het manifest stelt: ‘vispopulaties dienen zich te kunnen herstellen tot een niveau, waarop zij veilig kunnen reproduceren met een surplus dat we kunnen oogsten.’ Volgens het manifest mogen de vissers dus als de vispopulaties weer voldoende omvang hebben, weer gewoon hun gang gaan zoals ze altijd gedaan hebben, inclusief het enorme leed wat de vissers de vissen die ze vangen, bezorgen.

Het doel van het manifest is een ‘gezonde oceaan in 2030.’ Maar voor ons kan er geen sprake zijn van een gezonde oceaan, zolang vissen daarin zo veel te lijden hebben van de methodes die vissers om hen te vangen. Dat was voor ons de reden om te weigeren dit manifest te ondertekenen. Samen met de Dierenbescherming, World Animal Net, Fairfish International, Animal Protection Denmark en Catholic Concern hebben een mail gestuurd naar Seas at Risk met onze kritiek op dit manifest en met het voorstel om met deze internationale milieubeschermingsorganisaties te gaan praten hoe we voortaan samen kunnen werken met voorstellen om de overbevissing en de bijvangsten tegen te gaan en om ervoor te zorgen dat de visserij de vissen die zij vangen en doden zodanig behandelt dat zij niet of nauwelijks daaronder lijden. Vermoedelijk mede door de coronacrisis hebben we daar nog geen reactie op ontvangen, maar binnenkort benaderen hen daarvoor opnieuw. De directeur van Seas at Risk heeft ons in een gesprek al laten weten dat zij wel in zijn voor een dergelijk gesprek. We zijn heel benieuwd wat dat gaat opleveren.