De vissen in viskwekerijen leven onder extreem dieronvriendelijke omstandigheden, die vergelijkbaar zijn met die in de bio-industrie voor onder andere varkens en kippen. Dit blijkt uit een recente studie naar het gedrag van zalm in viskwekerijen. De zalmen zijn daar met enorme aantallen soortgenoten in een veel te kleine ruimte opgesloten en zijn hierdoor permanent blootgesteld aan zware stress. Veel vissen zijn niet bestand tergen de stress die deze grote sociale druk veroorzaakt. Ze proberen te overleven en gaan automatisch het antistresshormoon serotonine vormen waardoor ze een rustiger, apathischer gedrag gaan vertonen. In de viskwekerijen staan deze vissen bekend als drop outs of loser fish. Deze zijn kleiner, lichter in gewicht en houden zich zoveel mogelijk op aan de randen van de de bassins, ver van het permanente gekrioel van hun duizenden ‘normale’ soortgenoten. Deze drop outs laten zich ook zonder zich te verzetten gemakkelijk vangen in tegenstelling tot hun normale soortgenoten. Hun afwijkende gedrag wordt veroorzaakt door de verhoogde productie van het stresshormoon serotonine als tegenwicht tegen de stress. Deze loser fish kunnen wel 25% van de gehele populatie uitmaken.
De onderzoekers zijn heel duidelijk in het aanwijzen van de oorzaken van deze abnormaal hoge serotonineproductie. Het zijn de permanente lage rang van veel kweekvissen in de populatie (1), de snelle en intensieve selectie van de vissen – in dit geval de Atlantische zalm – voor het huisvestingssysteem van de kwekerijen (2); en het onnatuurlijke milieu van de kwekerijen (3) die de stress veroorzaken.
Bron: Marco A.Vindas, Ida B. Johansen, Ole Folkedal, Erik Höglund, Marnix Gorissen, Gert Flik, Tore S. Kristiansen and Øyind Øverlit, Brain serotonergic activivation in growth-stunted salmon: adaption versus pathology. Royal Socitety Open Science 3: 160030 (25 May 2016): http://rsos.royalsocietypublishing.org/content/3/5/160030