Ook een krab houdt niet van een elektrische schok

iStock_000005093154Large(1)
Eén van de criteria voor de aanwezigheid van pijn bij dieren is dat de aversieve, negatieve prikkels een fysiologische stressreactie veroorzaken. Een dergelijke stressreactie zien we ook bij kreeften en krabben wanneer die een elektrische schok toegediend krijgen. Zij vertonen dan vluchtgedrag, in dit geval weglopen of zelfs wegklimmen, en in hun bloed wordt melkzuur aangetroffen dat wordt gevormd onder invloed van stress vanwege de stroomstoot. De kritische vraag rijst dan vervolgens of het aangetoonde melkzuur misschien veroorzaakt wordt door de loopbewegingen en niet door de ervaring van pijn vanwege de stroomstoot.
Om hierover meer helderheid te krijgen hebben de onderzoekers Robert W. Elwood en Laura Adams een proef uitgevoerd met een groep van 40 strandkrabben (carcinus maenas), waarvan ze in hun artikel (Electric shock causes physiological stress responses in shore crabs, consistent with prediction of pain. Biology Letters 11 nr. 11 (november 2015)) verslag doen. De ene helft van de 40 krabben kreeg een elektrische schok toegediend, de andere helft niet. Van de 20 dieren met een elektrische schok begonnen er 16 te lopen en 4 zelfs pogingen te doen om uit de waterbak omhoog te klimmen. Bij de krabben die geen elektrische stroomstoot toegediend kregen, bleven er 6 stilzitten en begonnen er 14 te lopen. De onderlinge vergelijking van de krabben uit beide groepen die gingen lopen, laat zien dat bij de groep die een stroomstoot toegediend kreeg, melkzuur was gevormd, terwijl bij de krabben die geen stroomstoot ondergingen geen melkzuur werd aangetroffen. Het is in lijn hiermee dat de 4 krabben die na de stroomstoot uit de waterbak probeerden te klimmen, een hoger percentage melkzuur vormden dan de krabben in dezelfde groep die na de stroomstoot alleen maar gingen lopen. Er wordt in dit artikel dus een duidelijke relatie aangetoond tussen de aversieve, pijnlijke stroomstoot en de fysiologische stressreactie die tot de vorming van melkzuur leidt. Dit onderzoek laat dus duidelijk zien dat ongewervelde dieren, in dit geval de strandkrabben, op aversieve prikkels reageren met de aanmaak van melkzuur, hetgeen ook bij andere diersoorten het geval is, zoals bij inktvissen, gewervelde dieren en mensen. Deze dieren verdienen een betere bescherming dan thans het geval is.

De website van de Vissenbescherming maakt gebruik van cookies. meer informatie

Voor een optimale werking van de website maken we gebruik van cookies. Als u beneden verder gaat op de website zonder uw cookie settings aan te passen, of u klikt op "Accepteer", dan betekent dit dat u het gebruik van cookies accepteert.

Sluiten