Deze woorden staan boven een artikel in het Algemeen Dagblad van 7 juli 2018. Hierin wordt beschreven hoe Alexander Pechtold louter voor zijn plezier een worm aan de haak slaat om als levend aas voor een vis te dienen: ‘Zonder gruwen pakt Alexander Pechtold op het Noordelijk Havenhoofd van Scheveningen een zeepier van 7 centimeter uit de koelbox en spietst die op de lange naald. Dan zet de D66-leider de holle naald op de haak en trekt de worm erover. Vervolgens pakt hij de hengel op en gooit in als een volleerd zeevisser’.
Bij het zien van de foto moest ik direct denken aan de eerste pagina van het prachtige boek van de Amerikaanse wetenschapper/dierenbeschermer Jonathan Balcombe, ‘Het geheime leven van vissen’ (2018) waarin hij beschrijft hoe hij als jongetje van 8 jaar onder leiding van een oudere visser zijn eerste hengelervaring beleefd heeft. ‘Meneer Nelson deed het vuile werk: hij deed de kronkelende pieren aan de getande haken, pulkte de haken uit de lippen van de vissen en stak zijn mes in hun schedel om ze te doden. Zijn gezicht vertrok op een vreemde manier terwijl hij dat deed en ik vroeg me af of hij er van walgde of gewoon in zijn werk opging’.
Het filmpje en de foto van Pechtold bij het artikel raakten mij meer dan me lief was. Hoe kan iemand louter voor zijn plezier levende wezens – ook als het om een worm gaat – aan een ijzeren pen spietsen! En wat voor een akelig voorbeeld van ruw gedrag wordt hier gegeven door een volksvertegenwoordiger! Wij hebben Alexander Pechtold gevraagd voortaan de vissen en de wormen met meer respect te behandelen.