20 augustus 2012 wordt het nieuwe keurmerk voor kweekvis van ASC (Aquaculture Stewardship Council) in Amsterdam gepresenteerd. Op zich is het goed dat er keurmerken voor vis komen, maar het gaat natuurlijk om de kwaliteit van het keurmerk. Wat vertelt dit keurmerk aan de consument over de vis die hij koopt in de winkel of op de markt?
Al een aantal jaren bestaat MSC als keurmerk voor wild gevangen vis. Een belangrijk punt van kritiek van de kant van dierenbeschermingsorganisaties op dit keurmerk was en is dat het geen aandacht besteedt aan wat het vangen van deze vissen betekent voor hun welzijn, terwijl toch langzamerhand algemeen bekend is hoe gruwelijk de gebruikte vangstmethoden uitpakken voor de vissen die er het slachtoffer van zijn. Ze worden meegesleurd en samengeperst in enorme netten en als ze die beschadiging al overleven, dan worden ze uit hun natuurlijk milieu, het water, gehaald en sterven ze veelal een verstikkingsdood aan boord van de visserijschepen. Hun doodsstrijd kan tientallen minuten tot meer dan een uur duren. Ook worden veel vissen levend gestript, wanneer ze van hun ingewanden ontdaan worden.
Ondanks alle kritiek zijn de vissers nog nauwelijks bezig om minder dieronvriendelijke vismethoden te ontwikkelen. Wie een vis koopt met het MSC-keurmerk kan er vanuit gaan dat die vis fors geleden heeft, voor hij stierf. Wetenschappelijk gezien wordt thans algemeen geaccepteerd dat vissen uitstekend in staat zijn om pijn, stress en angst te ervaren. MSC licht de consumenten helaas niet eerlijk voor met zijn keurmerk door te zwijgen over de ernstige nadelige effecten qua van de huidige visserij op het welzijn van de vissen.
Tot grote teleurstelling van de dierenbeschermers doet ASC het niet beter dan MSC. Ook ASC zwijgt over het welzijn van vissen in de viskwekerijen. En dit terwijl het kweken van vissen altijd een forse aantasting van hun welzijn oplevert. Dan gaat het in de eerste plaats over de manier waarop gekweekte vissen gedood worden. Nu gebeurt dat veelal nog door hen op ijs te leggen, hoewel vissen op deze manier nog heel lang in leven blijven.
Gelukkig zijn nu eindelijk de eerste goede bedwelmings/dodingsmethoden voor kweekvis in gebruik genomen. Maar ASC heeft toch geen criteria hiervoor opgesteld en dat geldt ook voor de manier waarop vissen levend getransporteerd worden en voor de manier waarop vissen gehouden worden. Dieren moeten als ze gehouden worden, hun natuurlijk gedrag kunnen ontplooien, dat is in onze huidige samenleving een algemeen erkend criterium voor welzijn in de houderij van dieren. In de huidige viskwekerijen is dat echter bij lange na niet het geval. Door het vissenwelzijn systematisch te negeren dreigt hier een nieuwe vorm van grootschalige bio-industrie te ontstaan..
De Vissenbescherming en andere dierenbeschermingsorganisaties betreuren het zeer dat bij de start van het ASC-keurmerk geen aandacht aan vissenwelzijn wordt besteed. Voor kritische opmerkingen onzerzijds is ASC doof gebleven. Er zal veel veranderd moeten worden in de viskweek voordat er sprake is van een redelijk welzijn van de gehouden vissen. De Dierenbescherming laat met haar keurmerk ?Beter Leven?, dat binnenkort toegekend kan worden aan gekweekte vissen, zien dat voor een keurmerk al wel rekening gehouden kan worden met vissenwelzijn en dat de viskwekers al de eerste stappen in de goede richting kunnen zetten.
Wij dringen er bij ASC en de daarbij betrokken viskwekers op aan het welzijn van vissen al s een volwaardig onderdeel van de bedrijfsvoering te gaan beschouwen en wij hopen dat zij vervolgens hun uiterste best gaan doen om zo snel mogelijk ook dierenwelzijnscriteria voor het ASC-keurmerk te ontwikkelen en in te voeren.
Stichting Vissenbescherming, 20-8-2012