Het ontklauwen van katten houdt in dat de nagels onder narcose uit de poten verwijderd worden. Het wordt algemeen als dierenmishandeling beschouwd.
Minder bekend is dat je ook krabben kunt ontklauwen. Maar dat gaat wel een stuk ruwer: de twee poten met scharen waarmee de krab schelpdieren kan kraken en opeten, worden zonder enige verdoving van het lichaam losgedraaid en losgerukt om als voedsel voor de mens te dienen. Dat veroorzaakt een enorme pijn en stress bij het dier. Vervolgens wordt de romp zonder die schaarpoten gewoon teruggegooid in het water. Dat gebeurt ook in Nederland, soms onder de ogen van argeloze toeschouwers. Op 5 juni 2016 ontvingen wij de volgende email:
Gisteren rond 15.00 uur waren we bij de sluizen bij Vlissingen bij het NS station. Een vissersboot lag in de sluis te wachten om verder te mogen varen. De visser gebruikte de tijd om op een wrede manier krabbenpoten te verzamelen. Hij had een grote bak met levende Noordzeekrabben die hij sorteerde. Sommige grote krabben werden in een andere bak geworpen. Van de meeste, nog levende (!) krabben brak hij de grootste poten af, de rest van het lijf (nog levend) werd achteloos in het water terug gegooid (onder het zicht van vele toeschouwers, die naar het schutten van de boten aan het kijken waren).
Ook had hij een emmer vol grote vissen. Hiervan sneed hij de ingewanden eruit, spoelde de vis met het water uit de sluis en gooide de ingewanden in het water en de schoongemaakte vissen in een emmer. Ik vraag me af of dit gebruikelijk is.
Uit onderzoek van de afgelopen jaren blijkt dat de meeste krabben dit niet overleven. De visserijsector probeert deze zware vorm van dierenmishandeling te rechtvaardigen met het verschijnsel ‘autotomie’ bij deze dieren: wanneer een krab aan zijn poot wordt vastgepakt door bijvoorbeeld een roofvis, dan kan hij zijn poot loslaten van zijn lichaam en hierdoor aan zijn belager ontsnappen. Dat gaat allemaal zonder noemenswaardige stress en pijn gepaard. De poot met schaar kan in de loop der tijd zelfs weer geleidelijk aangroeien.
Het losrukken van de twee schaarpoten is natuurlijk iets geheel anders dan de autotomie, die de krab in een lang evolutionair proces zelf heeft ontwikkeld. Dat wordt ook door wetenschappelijk onderzoek bevestigd. Het ontklauwen door de vissers is een ruwe lichamelijke ingreep waaraan de meeste krabben bezwijken door de stress en pijn en doordat ze geen schelpdieren meer kunnen eten en zich niet meer tegen belagers kunnen verdedigen.
In Engeland hebben onderzoekers daarom al in 2007 de visserijsector opgeroepen dit dierenwelzijnsprobleem onder ogen te zien en hebben zij openlijk gepleit voor een verbod op het losdraaien en losrukken van de schaarpoten van krabben.
Wettelijk vastleggen
Dit barbaarse gedrag kan helaas alleen worden gestopt als wettelijk wordt vastgelegd dat kreeften en krabben direct na de vangst moeten worden verdoofd en gedood. Dan hoeven ze niet dagenlang te worden vervoerd en in winkels, restaurants en op markten te wachten tot ze aan de beurt zijn om onverdoofd met veel pijn gedood te worden.
Dit artikel is gepubliceerd in 2016 in het magazine Vissenwelzijn. Bekijk hier het volledige magazine.