De martelgang van ‘consumptie’vis

In februari 2015 publiceerde de Stichting Wakker Dier het literatuurrapport Het welzijn van vis. Dit rapport is zeer kritisch over hoe de vissector, met name de zeevisserij en de viskwekerijen, met vissen omgaat en haalde veel publiciteit over de grote, door de visserij veroorzaakte welzijnsproblemen van vissen: de massale, extreem ruwe vangst van de vissen in de zeevisserij; de extreem hoge aantallen vissen in de viskwekerijen; en, zowel bij de zeevisserij als de viskwekerij, het onverdoofd doden van de vissen.

In het rapport wordt dit als volgt omschreven: Een populaire verwerkingsmethode is ‘strippen’ of ‘kaken’, waarbij de organen uit levende vissen worden getrokken of gezogen. Helaas gaan ze hier meestal niet aan dood. Ze worden na het strippen levend op ijs gelegd. Het duurt dan nog wel 25 tot 65 minuten tot ze niet meer op (pijn)prikkels reageren.

Naar aanleiding van dit rapport heeft de SP vervolgens een motie ingediend waarin de regering is verzocht structureel aandacht te besteden aan het welzijn van vissen, aan het bevorderen van humane dodingsmethoden en verdoving, onderzoek ten bate hiervan te stimuleren, een coördinerende en aanjagende rol op zich te nemen en met de sector naar een brede ontwikkeling en toepassing van humane dodingsmethoden toe te werken. Deze motie kreeg begin juli 2015, ondanks ons lobbywerk, helaas slechts steun van 32 van de 150 Kamerleden. SP, ChristenUnie, GroenLinks, Partij voor de Dieren, 50PLUS en vier onafhankelijke Kamerleden stemden voor. Het was toch de eerste keer, voor zover wij weten zelfs in heel Europa, dat een dergelijke motie zoveel steun verwierf. We blijven proberen een meerderheid in de Tweede Kamer te krijgen voor een actiever beleid van de overheid om de enorme welzijnsproblemen in de vissector aan te pakken.

Europa

Op Europees politiek niveau is het probleem van het onverdoofd doden van de vissen aan de orde gesteld door Europarlementariër Anja Hazekamp van de Partij voor de Dieren. Haar vraag luidde (verkort):

Op Europese viskwekerijen en vissersschepen worden jaarlijks 60 tot 80 miljard vissen onverdoofd en bij vol bewustzijn geslacht, levend ingevroren of gedood door verstikking. Dit veroorzaakt zeer ernstig en langdurig lijden. In hoeverre bent u het met mij eens dat het langdurig en ernstig lijden van miljarden vissen hoge prioriteit verdient, vanwege onverenigbaarheid met artikel 13 van het Verdrag van Lissabon, waarin dieren worden erkend als wezens met bewustzijn en gevoel?

In het diplomatieke antwoord van de Europese Commissie werd nog eens bevestigd dat de regelgeving betreffende het doden van dieren niet betrekking heeft op vissen, maar werd tevens gezegd dat de Commissie zich overeenkomstig artikel 13 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie blijft inzetten voor het welzijn van vissen.

Dit artikel is gepubliceerd in 2016 in het magazine Vissenwelzijn. Bekijk hier het volledige magazine.

De website van de Vissenbescherming maakt gebruik van cookies. meer informatie

Voor een optimale werking van de website maken we gebruik van cookies. Als u beneden verder gaat op de website zonder uw cookie settings aan te passen, of u klikt op "Accepteer", dan betekent dit dat u het gebruik van cookies accepteert.

Sluiten