Het begint ermee dat de vis in het aas bijt en dan ineens een haak met weerhaak in zijn bek of keel voelt.- De vis begint meteen te spartelen en probeert weg te zwemmen om die haak kwijt te raken. Hij raakt in de stress.
- Grotere vissen moeten het zogenaamde ‘gevecht’ aangaan met de hengelaar die de vis geleidelijk aan op de wal probeert te trekken.
Dat is voor de vis een uitputtend en stressvol ‘gevecht’. - De vis wordt vervolgens aan zijn bek uit het water getrokken en belandt, met zijn volle gewicht hangend aan de haak, in de lucht, waar hij niet normaal kan ademen. Hier begint een langzame verstikking van de vis.
- Vervolgens wordt de vis beetgepakt en ontdaan van de haak in zijn bek of keel.
- Vaak moet hij daarna nog worden opgepakt en gefotografeerd.
- Vervolgens kan de vis nog een tijd in een zogeheten leefnet worden opgesloten, samen met andere vissen. Ook hier ervaart de vis schadelijke stress en angst.
- Bij wedstrijdvissen wordt de vis tenslotte nog eens opgemeten en gewogen.
Uit onderzoek blijkt dat vissen na een dergelijke vangstervaring een tijd lang meer op hun hoede zijn tegenover vishaken van hengelaars. Ook kunnen vissen na weer te zijn teruggezet alsnog doodgaan aan hun verwondingen en aan de stress die zij hebben ondergaan.
Dit artikel is gepubliceerd in 2015 in het magazine Vissenwelzijn. Bekijk hier het volledige magazine.